Kans van één op oneindig

Buenas noches,

Ik stond echt met klapperende oren toen ik het hoorde.
Nog steeds als ik erover nadenk kan het eigenlijk niet.

Vandaag een hele mooie tocht gemaakt over een van de mooiste Vias Verdes. Daar over zo meer.

Tot vandaag was ik slechts één lange afstand fietser tegen gekomen. Dus die kans is op zich al klein.

Vandaag ontmoete ik Sven uit Duitsland. Hij herkende mijn tas en vroeg: heb je ook een Burton tentje?
Toevallig hadden we beide dus hetzelfde model.
Toen vertelde hij dat hij hiervoor een MSR tentje had maar die ging plat bij een storm op de Lofoten eilanden.
Dat is dus exact mijn verhaal!
Vervolgens wisselde we ons fietsplan uit. Natuurlijk in detail verschilt het maar we fietsen beide naar Marokko. Hij via de noordkust en West Spanje en ik via de oostkust. Ook hij denkt erover door te fietsen door Mauritanië. Misschien lukt het om later op de route elkaar weer tegen te komen en hebben routes uitgewisseld.
Het hele verhaal bij elkaar, dat is een kans van 1 op oneindig.

Vandaag een stuk van de Vias Verdes del Plazaola gefietst. Heel mooi, onverhard, veel beekjes en watervallen, ontelbare bruggen en (soms compleet donkere vochtige tunnels. Je hoort continue het geluid van water, buiten sowieso en in de meeste tunnels ook.
De route ging de hele dag licht omhoog. Ideaal zo'n oude spoorlijn. Helemaal in de natuur, geen auto's, zelfs geen gsm bereik.
Ik heb de bruggen niet gezien, alleen de weg die erover gaat maar het is toch gelukt de bruggen verder in beeld te brengen inclusief de onderkant (zie video's).

Het schoot echt niet op. Ik heb de hele route afgevraagd waarom mijn fiets piepte en continue remde. Pas eind van de dag kwam ik erachter  dat ik een fietstas verkeerd gemonteerd had, waardoor deze beide rem kabels afknelde. Kwestie van wennen aan de fiets en de andere meer gevoelige techniek.

Wel goed warm gedraaid vandaag met die piepende remmen en heel veel zin om verder Spanje te verkennen.