Devils gate

Je hebt een leuk plan. Twee bergtoppen opklimmen en dan naar Devels Gate. Dat is eigenlijk al ver richting de derde top.

De Devils Gate heeft me niet overgeslagen. Daarover zo meer..

De uitvoering was erg leuk. Heel anders dat bergwandelen. De eerste top was goed te doen, de tweede en de hoogste berg was echt afzien. Heel erg stijl. Er stond beneden ook een waarschuwing dat die berg erg zwaar zou zijn en gevaarlijk. Maar ja, zo ben ik met zulke dingen, dat klinkt ook als een mooie uitdaging. Je hebt immers een plan en dat ga je doen.
Het bleek ook wel goed te doen, maar inderdaad wel pittig met wat spannende stukjes.

Op sommige stukken was het geen hiken meer maar klimmen. Je weet wel; met je voeten en je handen.

Uitzicht was bijzonder mooi. Je zag alles.

Toen nog naar beneden en weer omhoog naar de Devils Gate.
In de rij voor een foto'tje.

Toen helemaal naar beneden over een sherpa pad. Ja je leest het goed, de Noren hebben echt Sherpa's ingevlogen om mooie bergpaden aan te leggen met trappen van grote stukken steen.

Met het mooie pad naar beneden merkte ik dat ik niet zo recht meer kon lopen. Ik had de grootste moeite met de afdaling. Beneden in het dorp liep ik een beetje mank naar een eetgelegenheid. Soms zakte ik een stukje door m'n benen.

Verder alles ok hoor, dit krijg je als het qua intensiteit een stukje hoger uitpakt dan gedacht. En klimmen is echt anders dan fietsen. Dus eigenlijk heb ik drie bergen beklommen zonder training maar het is wel mooi gelukt.

De laatste kilometers een taxi gepakt naar de camping.
Dus ja, de Devils Gate heeft mij niet overgeslagen.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb!

Nu blijkt dat ik mijn spier een beetje verrekt heb tijdens het afdalen. Fietsen gaat gelukkig wel redelijk maar lopen is nog even lastig.